Dag 9 en 10 Grand Canyon en Rustdag

28 november om 13.30 uur;

Prachtig weer en wat meer wind als tot nu toe;

Meisje aan het rennen;

Vandaag woensdag WASDAG… en wellicht ook nog GEHAKTDAG straks… who knows…

Rustig opgestaan en relaxed dagje vandaag, wat werk, wat lezen, wat boodschappen en verder niet veel, behalve schrijven natuurlijk.

De douche is hier geweldig.... camping ligt aan Route 66 en in de douche hoor je de hele dag muziek uit 1966...redelijk hard.... swingend met de andere mannen je haren wassen... grappig!

Route voor de komende dagen uitgestippeld en camping en boottripje gereserveerd.

Was ook wel een enerverende dag gisteren!

De nacht is goed verlopen qua ijsafzetting in de watertanks….. nothing at the hand….:) Wel stervens koud hier ‘s nachts maar we houden elkaar lekker warm!!

De dag moest echter nog beginnen! En dan ook maar meteen met het grote nieuws beginnen!!!!:

WE ZIJN OVERVALLEN IN DE TREIN!!!!

De voortekenen waren er al in de ochtend bij het al eerder vermelde Wild West Shoot out om 09.00 uur. Een ‘spectaculaire’ show van 4 local outlaws (tijdelijk op vrije voeten) die het aanwezige publiek in de juiste stemming probeerden te brengen…. Slechts deels gelukt, maar wel dapper geprobeerd.

Maar…..er hing iets in de lucht voor de rest van de dag…. Een beetje ongerust waren we allemaal wel…. de twee honderd mensen die in de trein stapten op weg naar de Grand Canyon. Uitgezwaaid door het hele personeel van het station…

Prachtige treinreis door redelijk onherbergzaam gebied…. Woestijnachtig en stijgend van 5000 feet (ruim 1500 meter) naar 7000 feet (ruim 2100 meter).

Het was waarachtig een uiterst gezellige en sfeervolle reis van ongeveer 2,5 uur. Het geheel werd begeleid en aan elkaar gepraat door een dikke 70-er met een wonderbaarlijke humor en een onuitputtelijk lading leuke moppen. Regelmatig liep ie het gangpad in en maakte met iedereen een praatje en maakte boel sfeer. Alsof dat nog niet genoeg was ook nog een optreden van de’ local Johnny Cash’.. maar daar doe ik hem iets mee tekort, want de man was echt goed! Onuitputtelijk arsenaal van oude meezing cowboy-songs…. Hele trein zingt en swingt mee…. Top amusement American Style…

De tijd vliegt voorbij en de spanning stijgt aan de hand van de prachtige verhalen die de oude man over de Canyon verteld…      

Rond 11.45 uur eindelijk boven en worden we voor ruim 4 uur losgelaten….

100 meter lopen van de trein en je wordt overdonderd door een werkelijk fascinerend uitzicht over de Canyon’s West Rim. Nog wel iets indrukwekkender dan verwacht! Op de een of andere manier is het moeilijk om foto’s te maken die dat weergeven, maar geloof het maar….ze geven maar de helft van de indruk weer…

Het weer is helemaal helder en je kan meer als 100 km ver kijken richting bergruggen ver weg…

Zonnetje zorgt voor aangename temperatuur, normaal ligt er rond deze tijd een dik pak sneeuw en vriezen je pootjes eraf…. langzaam lopen moet van de ‘guards’…” te weinig zuurstof” in de lucht… maar dat doe je vanzelf al…. Een trapje op en je moet op adem komen… Brigit wel tenminste….:)

Er rijdt een shuttlebus rond die je van het ene mooie viewpoint naar het andere brengt binnen 5 tot 10 minuten…. Niet echt nodig, want je kan alles ook lopen, maar dan red  je het niet binnen de vier uur die je hebt, voordat de trein weer terug gaat.

Zeer de moeite waard!

We hebben het maximale eruit gehaald en slechts één vreselijk slecht bakkie leut gedronken.

Op de valreep nog zo’n camp-ranger gezien die met een dooie elk/eland aan kwam lopen….

En weer terug met de trein… iedereen van je oh en ah wat beautiful en lovely en meer van dat soort gedoe….

Oude baas was wat moe geworden en minder enthousiast, maar werd weer goed vervangen door Johnny Cash. Weer geweldig leuk en iets minder lang…

Deze zeker even luisteren en kijken….:)

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=zeIsxXDyjlc&NR=1

Wat lezen in de trein totdat er plotseling scherp werd geremd….en ja hoor… de drie ochtend-outlaws…te paard met getrokken pistool…. dwingen de machinist, die doodsangsten uitstaat tot stoppen. Twee van de drie zwaarbewapende bandieten komen de trein in en eisen luid schreeuwend en met pistolen zwaaiend alle juwelen en alle bankpasjes..:)J …..Maar gelukkig daar is de sheriff ook…. en de schoften worden snel ingerekend waarna de reis voortgezet kan worden…. dat was op het nippertje…!!!!

Om de gemoederen wat tot rust te brengen begon de oude man weer te putten uit zijn moppentrommel en lagen de ‘folks’ in de trein weer dubbel van de pret…. en zo hoort het ook op vakantie!

En dat allemaal bij een zonsondergang vanuit de trein die oogverblindend was! Niet vaak eerder zo gezien.

We gaan geen tweede keer, want meer van hetzelfde....

Helicopteren gaat het meisje boven de Bryce Canyon, maar eerst nog even paar dagen naar Page Arizona......

Kortom een reuze gezellige en indrukwekkende dag afgesloten bij de Mexicaan die behoorlijk kon koken en goede margarita’s had.

En een leuke aanwijzing (in rood) om niet te veel te drinken..

Vermoeid nestje in…..