Laatste aflevering….10 februari 2013

Dag 64 (18 januari 2013) – Dag 72 (27 januari 2013)

Alweer twee weken terug in het land en dan moet je nog de laatste week van de reis beschrijven…. Lastig!

Al lang in een andere geestesgesteldheid terecht gekomen en het geheugen moet weer even opgefrist worden.

Eigenlijk hebben we de laatste week alleen maar vakantie gehad. Mooi weer… aan zee, veel golfbanen en af en toe iets bekeken of ergens gegeten….

Dus voor de lezers niet echt een boeiende tijd….voor ons wel natuurlijk!!!!!

De golfbaan vlak naast het RV-park (mooi park wel met veel open ruimtes) in het noorden van San Diego had wel wat aparts. Het is echt zo’n baan voor de ‘locals’! Niet echt geweldig mooi, maar leuk om te spelen. Veel geluid van de parallel lopende snelweg en van die grasmachines die de hele tijd achter je aan rijden.

De ‘locals’ liepen op blote voeten, bouwvakkersbroeken, biertje erbij en vooral veel herrie…. Zag er allemaal wel gezellig uit.

De dag van vertrek naar de laatste bestemming in Newport Beach zijn we op visite geweest bij het ‘mooiste’ aquarium ter wereld…. Mooi niet dus…:) In Arnhem doen ze het zelfs beter!!!! Overal waar we inmiddels geweest zijn was het mooier en interessanter…. Maar die Ami’s vinden al snel iets het beste en mooiste en grootste als ze het zelf hebben verzonnen of gebouwd…. Kun je ze niet kwalijk nemen ook. Leuke visjes gezien, maar niet spectaculair…. En teveel kinderen op schoolreisjes….:)

Drukke dag hadden we gepland want ’s middags ook nog even op bezoek bij de mooiste golfbaan in de VS, Torey Pines, op de weg naar de volgende camping….

Opvallend druk op de weg er naar toe….:(

Daar aangekomen blijkt er een groot toernooi te zijn waar alle bigshots aan mee deden…. Nog nooit zo dicht bij Tiger Woods geweest…..:):)

Weliswaar waren het de oefendagen, maar wel al stervensdruk, met als gevolg dat er voor ons kleine huisje op wielen geen plek meer was. Daar kwamen we pas achter trouwens toen ik een doodlopende parkeerplaats was opgereden waar keren onmogelijk was….:(.

Met behulp van welgestelde Amerikanen en Brigit en met zweet tussen de billen, achteruit gereden langs alle Porches, Maserati’s en Mercedessen van de heren golfers… want het was ook nog de parkeerplaats voor de spelers….:)J

Ach…het zit wel eens niet mee.  Wel balen was dat we de camper echt niet kwijt konden en de baan onbezocht hebben moeten verlaten….. tegenvaller dus!

Besloten om nog maar 1 camping te doen de laatste vier dagen en niet meer naar andere plekken te zoeken. Je merkt dat het einde in zicht is….:(

Newport Beach (vlak onder LA) was de gelukkige. Mooi aan de zee en nog een leuke uitvalsbasis voor wat uitstapjes en wat golf.

Om de tolwegen te vermijden, binnenweggetje gezocht…afslagje gemist…toch op tolweg uitgekomen (3 hele $ voor 500 meter) en twee uur langer gereden dan nodig was…. Ook de navigator begint sleetsheid te vertonen…. Tijd dat we naar huis gaan….:):)

Het was prachtig weer en we hadden zin in nog een walvistripje…. Mooie kortingskaart gevonden en de vertrekplaats was hemelsbreed 500 meter van ons vandaan, maar onbereikbaar omdat het aan de andere kant van het water was…

Ruim twintig minuten rijden en toen waren we er al…. alleen…. niemand te zien….

Sacherijnig wijf aan de balie die vertelde dat ze maar een trip per dag hadden i.p.v. van drie en dat die natuurlijk net weg was…. En die kortingsbon kon ik ook wel vergeten want daar deden ze niet meer aan…. Wel een beetje logisch dus dat ze niet zo heel veel klanten hadden… crisis en ongeïnteresseerd personeel…gaat niet goed komen daar….

Tot overmaat van ramp geen Starbucks in de buurt en dus geheel onverrichter zake weer terug naar ons eigen stadje…. Beetje shoppen en boodschappen en terug naar de camping…. “Welcome home sir…”, was de welgemeende ontvangst van de aardige mevrouw in het bewakingshokje…. en de slagboom zwierde omhoog…. Traantje in de ogen natuurlijk…”welcome home”…. Terwijl je je koffers al aan het pakken bent eigenlijk…. trieste romantiek….:):)

Inmiddels ook nog even van plaats gewisseld op de camping…. Tien meter naar achter en dus niet meer pal aan het strand…. 40$ per dag in de pocket…. Met hetzelfde uitzicht, want verder was er vrijwel niemand op de camping…. Meisje weer goed geregeld dus!!!!

Voor de laatste keer golf een mooie baan uitgezocht een paar kilometer uit de kust met prachtige uitzichten, mooie fairways en supersnelle greens, (Mile Square Golf Course in Fountain Valley). Dat klopte allemaal en samen met twee oudere heren uit de omgeving een zeer leuke en gezellige middag gehad…. En de finale van ons eigen golftoernooi gespeeld natuurlijk!!!! 

In tegenstelling tot het Yatzee-toernooi heb ik dat goed kunnen afronden…:):):). Ondanks de fanatieke aanmoedigingen van de beide heren, heeft mijn meisje het niet helemaal kunnen bolwerken…. in tegenstelling tot het Yatzee-toernooi…. dat dient gezegd…!

De laatste dag lang uitgeslapen en de super outlet in het stadje bezocht…. Dat heeft nog wat extra bagage voor de terugweg opgeleverd en een leuk slotdiner in een prachtig Aziatisch restaurant… het weer begint dan al te irriteren…. Kouder, meer wind en veel vocht!

Eind van de middag en avond de koffers weer ingepakt en de camper een beurt gegeven…. Alles weer blinkend en opgeruimd…. Op tijd voor de laatste keer in 150 cm bedje gekropen en onrustige nacht die om 06.30 uur abrupt beëindigd werd door de wekker…. Voor de eerste keer in weken….:(:(

Dik uur rijden naar de afleverplek in zuidoost LA alwaar we ontvangen werden door ….. eigenlijk niemand….:) geen mens te zien behalve een echtpaar met twee kinderen die de camper aan het inpakken waren voor het begin van hun reis…

Lang verhaal wat kort…. Meer dan uur geduurd voor we door alle paperassen waren en alles hadden verrekend en afgerekend… inspectie van ingeleverde RV was een lachertje…. Ongeïnteresseerde en botte medewerker vond het allemaal wel prima…

Wel nog 100$ terug gekregen voor de vreselijke fietsen die ze ons meegegeven hadden…. aardig gebaar! Brigit heeft de evaluatie nog ingevuld…. Nou dan weet je het wel..!!!

Ongelukkigerwijs moest dezelfde botte boer ons naar het hotel brengen voor 25$... naar het vliegveld is gratis en service…. Naar het hotel dat er 100 meter naast ligt, niet… Volgens ons probeerde hij ons een pootje uit te draaien, want de baliemedewerkster wist helemaal van niets….

Het geld voor hem wel achtergelaten bij de balie, maar dat wist hij niet!

Bij aflevering in het hotel geen fooi gegeven want het was echt een botte lul….

Toen hij in de gaten kreeg dat hij met niets weer kon vertrekken kwam ie de lobby weer in en luid schreeuwend meldde hij dat dat erg onvriendelijk van ons was en dat hij het zeker zou ONTHOUDEN tot de volgende keer… Met zachte hand werd hij verwijderd door de bewaking en wij dachten dat onthouden nog wel eens moeilijk voor hem zou kunnen worden….:):)

Zelfde hotel waar we ook de eerste twee nachten hebben geslapen, maar nu en luxe suite…(aanbieding via bookings). Eigenlijk twee royale kamers verbouwd tot een groot appartement, met twee badkamers, een zitkamer en een slaapkamer….. we hebben even een polonaise door de grote ruimte gelopen…! Prachtige kamer.

’s Middags ook weer terug naar Manhattan Beach waar we de eerste dag hebben geluncht…. Bijna zelfde plekje ook, ware het niet dat het regende en we binnen moesten zitten…. Mooi toetje cadeau gekregen van de serveerster omdat we na 10 weken weer terug gekomen waren…:)

Het geplande slotdiner in het Hilton is er niet meer van gekomen…. Te zwaar geluncht met iets te veel wijn…. Wel nog even naar het bijbehorende toetjes buffet geweest op de gang, maar dat bleek tot teleurstelling, ook van veel mede-gasten, slechts te bestaan uit vieze koffie en droge koekjes…. Waar het Hilton klein in kan zijn… dat bleek overigens ook op te gaan voor het ‘special breakfast buffet’…. Man wat een armoede…. Met twee geen Engels sprekende trage Mexicaanse dames in iets van wat je bediening zou kunnen noemen…. Iedereen zat er maar een beetje verlegen bij…. Sloeg helemaal nergens op…

Op naar Starbucks dan maar onder in de lobby…. Koffiemachine kapot…. De dag begon goed dus….:(

Inmiddels hadden we al afscheids- en bedank-mailtjes van Starbucks, Safeway en Vons ontvangen… dank voor de financiële injectie in het voortbestaan van hun bedrijf… toch aardig die Ami’s….

Mooi op tijd op het vliegveld om nog wat te shoppen dachten we…. Hadden we buiten de incheck-dictator en de douane gerekend…. Al met al duurde dat dik 1,5 uur omdat we 6 kilo (1,5 kilo soepbijbel….) teveel bagage bij ons hadden en we geen 100$ extra wilden betalen voor de golftas… die daarna binnenste buiten gekeerd werd door overijverige douaneambtenaar, die niet wilde begrijpen dat er alleen maar stokken en vuile was in zat… maar hij bleef er erg dapper en ogenschijnlijk onaangedaan onder….!

Allemaal wel weer opgelost (zonder te betalen!) en toen bleek er niets te koop te zijn ook… niets wat de moeite waard was tenminste….. jammer…

Laatste Starbucks en keurig op tijd vliegtuig in…beetje weemoedig wel na een prachtige reis….

Vlucht perfect en snel verlopen…. Aardige dames bij de KLM…..

Snel door douane en waren de eerste koffer op de band….:):)

Peter stond smachtend bij de uitgang te wachten, maar dat bleek behoefte aan koffie te zijn….:):):)  Dus maar snel naar de Starbucks (local style) en toen vlotjes richting huis gereden in nog wat witte en koude omgeving…. Op naar de bruine boterham met kaas….want het brood aldaar is echt niet lekker…. en de kaas ook eigenlijk niet…. en de pindakaas al helemaal niet…en….. leuk om weer thuis te zijn!!!!!